Faodadh duine gleac cailis òr
bhon greim iarann Macaibh Mór,
no gaisgeach an rùn a tha e a' sanntachadh
siolc bho na searr-fhiacal uilhbheist a-mach,
no troimh tòinean mion-chorrach
diùlannach snàmh thar a' chuan onfhadhach,
no bho ceann na h-ìompireachd
air a sglaim crùn-òr leis am propaireach,
ach cha b'urrainn dhut riamh atharrachadh
beachd na h-amadan rag-mhuinealach.
Cha dìochuimhnidh mi an h-oidhche Samhain
nuair a bha mi am measg a' chlachain
air a chuairteachadh le leacan
's nuair a bha a' ghealach a deàlrachadh
air na craobhan 's na duilleagan
a bha a' crochadh bho na meanglan
soillseachadh mar bloighean na teine,
's s' ann air mo bheulaibh --
a h-aodann mhaiseachadh bàn
's fiamh-ghàire air a tharraing
sgaoilteach dearg leathann
bho cluas gu cluas,
lethcheann gu lethcheann --
a bha bana-cleasaiche na seasamh
mar tè shluaigh a' chruinn' eile.
Ghoid mi phòg bhuaip' an uair sin
mus do theich i air falbh.
Ach, na dìochuimhneam seo riamh!
ged a tha mi air feuchainn
ri cùmail grèim air creideimh a' Dhè
dlùth don cochall mo chridhe
(ach ro thric, creideamh a' bhata bhuidhe),
an còmhnaidh cluinnidh mise
fuaim tuinn a' chuain siar
's nan gaoth thar am machrach
a sèididh troimh na luachrach
Posts
All Comments
